به گزارش سینماپرس بنا به اظهارات بخش کثیری از اهالی سینما ۸ سال اخیر بدترین سال ها برای سینمای کشور پس از انقلاب اسلامی بود. بی‌ عدالتی گسترده و برخورداری عده‌ ای اندک در مقابل بی‌ بهرگی اکثریت از مواهب سینما، غلبه یأس و ناامیدی شدید، ترویج خیانت و فضاحت در محتوای آثار، بی‌تفاوتی نسبت به مسائل و آرمان‌های ملی و دینی و انقلابی در فیلم‌ های تولید شده، عدم هرگونه اقدام مثبت و سازنده برای امیدبخشی به سینماگران، رشد قارچ گونه جشنواره های ریز و درشت اما بی خاصیت در سینما، بی توجهی به اهالی بیکار و خانه نشین سینما به ویژه در بحران کرونا و... از جمله اتفاقات دردآوری بود که در این سال ها در سینما اعمال شد!

طی این سال ها از بنیاد سینمایی فارابی گرفته تا انجمن سینمای جوانان ایران و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هیچ یک حال خوبی نداشتند؛ فیلمسازان خبره و کاربلد اکثراً از مواهب این نهادهای تابعه سازمان سینمایی اندک بهره ای نمی بردند در عوض رفقا و دوستان و نزدیکان مدیران سینمایی همواره بیشترین مواهب را نصیب خود می کردند.

خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران در این سال ها رسماً هیچ اقدام موثری برای اعضای صنوف خود انجام نداد و حتی عیدی هایی که وزارت ارشاد برای تقسیم عادلانه میان اعضای این نهاد در اختیار مدیران آن می گذاشت به درستی تقسیم نمی شد و دست بخش کثیری از اهالی سینما خالی می ماند.

کیومرث پوراحمد، پوران درخشنده، محسن محسنی نسب، پولاد کیمیایی، حبیب الله بهمنی، محمدرضا شرف الدین، جلال قزل ایاق، شراره رخام، سیدسعید سیدزاده، ابراهیم اصغری، شفیع آقامحمدیان، محمدحسین نیرومند، محمدرضا اسلاملو، اکبر حر، جهانگیر الماسی، حمید بهمنی، محسن علی اکبری، مهدی عظیمی میرآبادی، عبدالرحمن شلیلیان، علی مهام، حسین گیتی، علی خودسیانی، بابک کایدان، مسعود آب پرور، حبیب دهقان نسب، مریم پوریامین، عباس کریمی، پرویز فارسیجانی، آرش فهیم، چیستا یثربی، امرالله احمدجو، یاسمن خلیلی فرد، حسین مسافرآستانه، ابراهیم وحیدزاده، کاوه سجادی حسینی، عبدالله علیخانی، محمود پاک نیت، مریم دوستی، کریم لک زاده، هوشنگ توکلی، مجید مظفری، هادی مرزبان، فاطمه گودرزی، رهبر قنبری، پیمان عباسی، سیدامیر سیدزاده، سارا طالبی زاده، علی رویین تن، منصور لشگری قوچانی، داریوش بابائیان، امیرحسین شریفی، محمد قهرمانی، صالح دلدم، ماشاالله شاهمرادی زاده، اسماعیل فلاح پور، رضا رویگری، امان الله قرایی مقدم، سیداحمد حسنی مقدم، حسن هدایت، شهرام خرازی ها، پروانه معصومی، قاسم بخشی، داود بیدل، سلمان امیری، احمد نجفی، حسن نجفی، محمد نیک بین، حجت الله سیفی، عباس لاجوردی، سیدمحسن خرمدره، محمدصادق کوشکی، میرفرخ هاشمیان، ناصر شفق، حسین طلابیگی، مجتبی شاکری، سیدهادی منبتی، مهدی فیوضی، محسن روزبهانی، علیرضا اسحاقی، سحر مصیبی، شهاب شهرزاد، ابوالفضل همراه، عطاالله سلمانیان، جمال شورجه، سعید سعدی، اسرافیل علمداری، زینت رضا، حسن زاهدی، منوچهر والی زاده، اصغر رفیعی جم، حسین زندباف، گلچهره دانش، نادر طریقت، سعید مستغاثی، مهدی بزرگمهر، نوید فرح مرزی، سیدمسعود اطیابی، مریم بوبانی، علیرضا سربخش، شاهرخ کیوان نیا، سهیل سلیمی، راضیه تجار، محمد کاسبی، عباس طهماسبی نادری، مصطفی سلطانی، اسماعیل براری، رحیم بهبودی فر، بیژن بیرنگ، عادل بزدوده، محمدرضا حاجی غلامی، امید نیاز، محمد تن، اسماعیل سلطانیان، حسن علیمردانی، جهانبخش سلطانی، سیدسلیم غفوری، وحید چاوش، احمد جان میرزایی، محمدحسین جعفریان، رضا برجی، فرود عوض پور، مژگان اینانلو، امیر دژاکام، جواد انصافی، شکرخدا گودرزی، حسین عالم بخش، فریده سپاه منصور، مهدی خرمیان، مریم کشکولی نیا، عبدالله علیمراد، عرفان لولاکی، مصطفی حسن آبادی، علی نوری اسکویی، مجتبی قاسمی، سعید سلمان روغنی، محمدعلی حسینی، حسن خمسه، محمد ثریا، یوسف کارگر، قربانعلی طاهرفر، نیلوفر رفیعی، سیدمحسن وزیری، هارون یشایایی، پیمان سبزعلی، سیدجمال ساداتیان، سیروس تسلیمی، جواد مزدآبادی، خسرو امیرصادقی، حسین شهابی، حمیدرضا صلاحمند، جواد ارشاد، آنتونیا شرکا، رقیه توکلی، روح انگیز شمس، امین زندگانی، ادوین خاچیکیان، محمدرضا لطفی، نوید اسماعیلی، محمد نشاط، حسین سلطان محمدی، غلامرضا منتظری، مهران مهام، محمد محمدی، مصطفی محمودی، مهدی اسماعیلی تبار، منوچهر مصیری، داریوش ارجمند، مهدی صباغ زاده، رضا سخایی شاهرودی، ساسان سالور، علیرام نورایی، انسیه شاه حسینی، نصرالله مدقالچی، مهدی باقربیگی، زهره صفوی، ایمان کرمیان، امیر سمواتی، شاهد سلطانی آزاد، حماسه پارسا، سیدجواد هاشمی، علیرضا رئیسیان، کوروش تهامی، شاهد احمدلو، محمدتقی پاک سیما، هما خاکپاش، سیروس الوند، سیدناصر هاشم زاده، گیتی معینی، منوچهر اکبرلو، سیامک اطلسی، سیاوش حقیقی، روح الله سهرابی، قدرت الله صلح میرزایی، کاظم معصومی، محسن شایان فر و... از جمله افرادی بودند که با انتقاد شدید از سیاست های غلط دولت های یازدهم و دوازدهم در حوزه سینما با سینماپرس گفتگو کردند.

در ذیل بخش اندکی از ماحصل گفتگوهای این هنرمندان با سینماپرس برای اطلاع عموم مخاطبان گرامی گردآوری شده است.

تعدادی از فعالان سینما و تلویزیون با تأکید بر اینکه در سال «تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زدایی‌ها» باید حمایت جدی از سینمای ارزشی و استراتژیک صورت گیرد متذکر شدند: فیلم های ارزشی و استراتژیک هنگام تولید با موانع بسیار جدی تری روبرو می شوند؛ تا خانه تکانی جدی در حیطه مدیریتی صورت نگیرد موانع موجود در حوزه تولید آثار سینمایی برداشته نمی شود! در سینما و تلویزیون و تئاتر هرآنچه شاهدیم یک وادادگی فرهنگی در مقابل غربی ها است و متأسفانه مدیرانی که کعبه آمال شان غرب و فرهنگ غربی است باعث این اتفاق تلخ و دردآور شده اند. سیدسعید سیدزاده، ابراهیم اصغری، شفیع آقامحمدیان، محمدحسین نیرومند، محمدرضا اسلاملو، اکبر حر، جهانگیر الماسی، حمید بهمنی و محسن علی اکبری نظرات و پیشنهادات خود را طی گفتگو با سینماپرس مطرح کردند. چهارشنبه ۱ اردیبهشت۱۴۰۰

تعدادی از چهره های برجسته سینمای کشور در پی بحران های عدیده به وجود آمده در سینما، استمرار چالش های کرونایی، انفعال مدیران و سردرگمی سینماگران تأکید کردند: مدیران ما فقط عنوان مدیر را با خود به یدک می کشند و در عمل افرادی پشت میزنشین هستند که هیچ تخصصی در هیچ حوزه ای ندارند؛ مدیران سینمایی در بحران کرونا فقط توانستند جشنواره های اخته و بی خاصیت برگزار کنند! در ۸ سال دولت آقای روحانی فقط شاهد شنیدن وعده بودیم و دست اندرکاران سینما از وضعیت فعلی به هیچ عنوان رضایت خاطر ندارند. سینماگران همچنین متذکر شدند: مأموریت این دولت نابودی تمامی ارکان و حوزه های کشور بود!

هنرهفتم در دوران همه گیری کرونا مانند بسیاری از نهادهای دیگر در کلیه کشورهای جهان دچار آسیب و بحران جدی شد اما این آسیب به واسطه عملکرد منفعلانه مدیران سینمایی در کشورمان بیش از هریک از کشورهای جهان جلوه گری کرد به نحوی که پس از گذشت بیش از یک سال و اندی از آغاز گسترش این ویروس منحوس در کشور مدیران سینمایی حتی از ارائه یک راهکار برای تقویت و حفظ بنیان سینما عاجز ماندند!

چالش های کرونایی در این ایام سینماگران را به شدت دچار سردرگمی و سینما را به شدت دچار تشتت و بحران کرد و کار را به جایی رساند که بسیاری از سینماگرانی که حتی جزو مدافعان دولت تدبیر و امید بودند موج انتقادات خود را به سمت و سوی این دولت روانه سازند و دست اندرکاران دولت را عامل اصلی بحران و تشتت در سینمای کشور بدانند. در همین رابطه ۸ تن از سینماگران مطرح کشور خانم ها و آقایان: کیومرث پوراحمد، پوران درخشنده، محسن محسنی نسب، پولاد کیمیایی، حبیب الله بهمنی، محمدرضا شرف الدین، جلال قزل ایاق و شراره رخام ضمن گفتگو با سینماپرس چالش ها و موانع مجود در سینمای کشور را مورد کنکاش و ارزیابی قرار دادند. سه‌شنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور در خصوص افزایش نرخ بلیت سینماها و حق اشتراک پلتفرم ها که با انتقادات گسترده ای از سوی مردم و سینماگران روبرو شده تأکید کردند: در دولت روحانی مقوله فرهنگ و هنر اصلاً مورد توجه قرار نگرفت؛ این افراد متذکر شدند: افزایش بی رویه نرخ کالاهای فرهنگی به حوزه فرهنگ و هنر لطمات جدی وارد می کند.

زینه اشتراک «فیلیمو» و «نماوا» به عنوان ۲ پلتفرم اصلی حوزه VOD چند برابر شده است. این اتفاق در حالی است که بحران کرونا طی ۱۵ ماه گذشته باعث شده تا سینما از سبد خانوارها حذف شود و پلتفرم‌ ها رسماً محل تغذیه فرهنگی کاربران شوند.

هرچند که دست اندرکاران سینما نیز بیکار ننشسته و در تصمیمی عجیب در روزهای کرونایی و با توجه به اوضاع بسیار اسفبار اقتصادی، تورم بالا و گرانی های پی در پی که کمر جامعه را به شدت خم کرده است نرخ بلیت های سینما را دچار افزایش کردند. این اتفاقات با واکنش منفی بسیاری از اهالی سینما و مردم روبرو شد. در همین رابطه ۶ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: پیمان عباسی، سیدامیر سیدزاده، علی رویین تن، منصور لشگری قوچانی و داریوش بابائیان و سرکار خانم: سارا طالبی زاده ضمن گفتگو با سینماپرس انتقادات شدید خود را نسبت به نابخردی مدیران فرهنگی و سینمایی مطرح کردند. شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور با انتقاد از تصمیمات مدیران سینمایی و اصرار به برگزاری «شو» ی جشنواره جهانی فیلم فجر در بحران کرونا تأکید کردند: وقتی بخش اعظمی از اهالی سینما از تأمین معاش روزانه خود عاجزند، برگزاری جشن و جشنواره چه معنایی دارد؟ این دسته از سینماگران متذکر شدند: مسئولان با توجه به انتخابات پیش رو امیدی به بقای شان نمی بینند و با لجاجت می خواهند جشنواره برگزار کرده و از مواهب آن بهره مند شوند! طی تمام سالیانی که از برگزاری مجزای جشنواره جهانی فیلم فجر می گذرد تعداد کثیری از اهالی سینما نسبت به این رویداد بی هویت و بی خاصیت و بودجه بربادده موضع گرفته و خواهان برچیده شدن بساط دبیر و دوستانش که اینک بدل به حیات خلوتی برای آن ها شده است شدند. در همین رابطه ۱۵ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور خانم ها و آقایان: محمود پاک نیت، ابراهیم وحیدزاده، مریم دوستی، کریم لک زاده، هوشنگ توکلی، یاسمن خلیلی فرد، مریم وفایی، حسین مسافرآستانه، کاوه سجادی حسینی، عبدالله علیخانی، مهدیار حسن پور، مجید مظفری، هادی مرزبان، فاطمه گودرزی و رهبر قنبری با ما گفتگو کردند. شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران سرشناس کشور همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر در خصوص علل مهجوریت سینمای دفاع مقدس در کشورمان تأکید کردند: نگاه انفعالی مدیران و مسئولان فرهنگی به سینمای ارزشمند دفاع مقدس مایه نگرانی است؛ این سینماگران متذکر شدند: دیران سینمایی همواره شعار حمایت از سینمای انقلاب و دفاع مقدس را سر می دهند اما در عمل هیچ اقدامی برای رشد و توسعه این سینمای مهم و ارزشمند انجام نمی دهند و ما سال های متمادی است با این دور تسلسل باطل روبرو هستیم! در همین رابطه ۵ تن از سینماگران مطرح کشور آقایان: ابوالفضل همراه، عطاالله سلمانیان، جمال شورجه، سعید سعدی و اسرافیل علمداری با ما گفتگو کردند. دوشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی تصریح کردند: سینما در جمهوری اسلامی ایران از مسیر درست، اصولی و متعهدانه خارج و دچار کجروی و انحراف شده است و تمامی این اتفاقات به دلیل اهمال کاری مدیران سینمایی، بی دغدغه بودن و عدم تعهد آن ها نسبت به آرمان های انقلاب اسلامی است؛ این سینماگران متذکر شدند: همه متولیان رسانه، سینما، تلویزیون و... باید نسل جوان کشور را که در معرض تهاجم فرهنگی بیگانگان قرار دارند با اندیشه ایشان آشنا کنند. کارهایی که تاکنون صورت گرفته رسماً هیچ بوده و بی تردید باید بیش از این کار و تلاش شود! در همین راستا با ۵ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: محمد تن، اسماعیل سلطانیان، حسن علیمردانی، جهانبخش سلطانی و سیدسلیم غفوری گفتگو کردیم. چهارشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۰

تعداد کثیری از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور در خصوص ۸ سال عملکرد دولت روحانی در حوزه سینما و انتظارات از رئیس جمهور آینده با تأکید بر رفوزگی سینمای ایران در ۸ سال اخیر متذکر شدند: سینمای امروز سرشار از سبک سری و ابتذال است؛ از جمله مسائل فاجعه آمیز هنرهفتم در دولت روحانی می توان به ورود پول های کثیف به سینما، بیکاری فزاینده سینماگران و... اشاره کرد، همچنین در این سال ها جشنواره های سینمایی به شیوه ای کاملاً خنثی برگزار شده و تنها باعث هدررفت بودجه های کلانی از بیت المال شدند از سوی دیگر در این سال ها نه امنیت شغلی در سینما وجود داشت و نه هیچ مدیر دلسوزی بود که کمی دغدغه رفع بحران از زندگی هنرمندان را داشته باشد! ۳۱ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور خانم ها و آقایان: امیرحسین شریفی، محمد قهرمانی، صالح دلدم، ماشاالله شاهمرادی زاده، اسماعیل فلاح پور، رضا رویگری، امان الله قرایی مقدم، سیداحمد حسنی مقدم، حسن هدایت، شهرام خرازی ها، پروانه معصومی، قاسم بخشی، داود بیدل، سلمان امیری، احمد نجفی، حسن نجفی، محمد نیک بین، حجت الله سیفی، عباس لاجوردی، سیدمحسن خرمدره، محمدصادق کوشکی، میرفرخ هاشمیان، ناصر شفق، حسین طلابیگی، مجتبی شاکری، سیدهادی منبتی، مهدی فیوضی، محسن روزبهانی، علیرضا اسحاقی، سحر مصیبی و شهاب شهرزاد با ما گفتگو کردند. سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در خصوص اردوکشی سلبریتی های بی سواد تأکید کردند: سلبریتی ها به هیچ عنوان صلاحیت و شایستگی اظهارنظر در خصوص مسائل سیاسی و اجتماعی را ندارند؛ اگر منافع شخصی سلبریتی ها به خطر بیفتد از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهند کرد، پس اگر دیدید یک سلبریتی از کاندیدایی حمایت بکنید بدانید که از قبل آن فرد منافعی دریافت می کند! سلبریتی هایی که برای حمایت شان از یک کاندیدای خاص در انتخابات گذشته نادم شده اند مجدداً خود و جامعه را بیراهه هدایت نکنند! در همین رابطه ۹ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور خانم ها و آقایان: سیدمسعود اطیابی، مریم بوبانی، علیرضا سربخش، شاهرخ کیوان نیا، سهیل سلیمی، راضیه تجار، محمد کاسبی، عباس طهماسبی نادری و مصطفی سلطانی با ما گفتگو کردند. چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۰

تعدادی از اهالی سینما در خصوص ۸ سال فقدان خدمات صنفی به سینماگران در دولت تدبیر و امید که با شوآف بازگشایی خانه سینما در سال ۱۳۹۲ همراه بود تأکید کردند: سینماگرانی که با اشتیاق در انتظار بازگشایی خانه سینما بودند امروز از بازگشایی این نهاد پشیمان شده اند و با خود می گویند کاش هرگز این خانه بازگشایی نمی شد چرا که مدیران خانه سینما با رفتار دیکتاتورمآبانه حدود اختیارات صنوف را سلب کرده و این نهاد را به ویرانه بدل کرده اند؛ این دسته از سینماگران متذکر شدند: اغلب اهالی سینما در بیکاری، فقر مطلق و استیصال به سر می برند اما خانه سینما مکانی برای ارتزاق گعده ای خاص است و به اصناف سینمایی تعلق ندارد!

خانه سینما به عنوان نهاد صنفی سینماگران کشور مطرح بوده؛ از جمله اهداف اصلی تشکیل خانه سینما حفظ و صیانت از حقوق مادی و معنوی دست‌ اندرکاران حرفه‌ ای تولید، توزیع و نمایش صنعت سینما و همچنین ایجاد امنیت شغلی و ارتقای سطح آموزشی و حرفه‌ای دست‌اندرکاران سینمای کشور ذکر شده است که بدون شک وجود این موارد در اساسنامه خانه سینما در همان سال‌های ابتدایی تاسیس موجب دلگرمی ‌اهالی سینما و ترغیب اعضای اصناف مختلف سینمایی به عضویت در خانه سینما شد.

اما سال های متمادی است که خانه سینما نه تنها هیچ گونه خدمات صنفی، رفاهی و معیشتی به اعضای خود اعطا نکرده بلکه در چرخشی عجیب بدل به محلی برای رانت خواری و ویژه خواری برای عده ای خاص شده است؛ شاه نشینان خانه سینما طی سال های متمادی مدیریت شان در این مرکز صنوف را به ویرانی و نابودی کامل کشانده اند و حتی در توزیع عیدی های میلیاردی وزارت ارشاد طی سال های اخیر نیز منصفانه و عادلانه رفتار نکرده اند.

خانه سینما که وجودش سرشار از خلاءهای قانونی بود در اواخر عمر دولت دهم توسط جواد شمقدری رئیس وقت سازمان سینمایی تعطیل و سپس همزمان با روی کار آمدن دولت یازدهم بازگشایی شد اما نکته قابل تأمل اینجا است که آنقدر در این ۸ سال به صنوف بی توجهی شده و آنقدر این خانه فشل و بی هویت بوده که بسیاری از مدافعان بازگشایی اش امروزه خواهان تعطیلی همیشگی این نهاد شده اند. در همین راستا با ۱۰ تن از سینماگران خانم ها و آقایان: زینت رضا، حسن زاهدی، منوچهر والی زاده، اصغر رفیعی جم، حسین زندباف، گلچهره دانش، نادر طریقت، سعید مستغاثی، مهدی بزرگمهر و نوید فرح مرزی به گفتگو نشستیم. دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۰

تعدادی از فیلمسازان فعال و دغدغه مند سینمای کودک و نوجوان در خصوص ۸ سال بی تدبیری مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید در حوزه سینمای کودک و نوجوان متذکر شدند: اینکه چند فیلم سفارشی توسط چند سینماگر سطح پایین تولید و در جشنواره به نمایش گذاشته شوند چه دردی از سینمای کودک و نوجوان درمان می کند؟

طی ۸ سال گذشته مدیران دولت تدبیر و امید با بی تدبیری، ناامیدی زیادی را در عرصه های مختلف کشور و به ویژه حوزه فرهنگ و هنر وارد ساختند؛ سینما به عنوان یک رسانه مهم و اثرگذار در این سال ها با معضلات زیادی در حال دست و پنجه نرم کردن بود اما برخی از زیرمجموعه های سینما مانند سینمای کودک و نوجوان در این سال ها به دلیل ناکارآمدی مدیران سینمایی و همینطور فقدان سیاست گذاری صحیح و اصولی به نابودی کامل کشیده شدند.

این در حالی است که سینمای کودک و نوجوان از جمله موضوعات زیرشاخه جریان اصلی سینماست که اگر به درستی به آن پرداخته شود می تواند تاثیرات مثبت زیادی را برای نسل های آینده در زمینه های گوناگون فراهم آورد. سینمای کودک نیاز مبرم برای هر جامعه ای است و نباید سهل انگارانه از کنار آن عبور کرد. هر چند که سال های سال است سینمای کودک در ایران مورد بی مهری قرار گرفته و از سوی مسئولان و تهیه کننده ها حمایتی از این سینمای رو به زوال نمی شود. مدیران سازمان سینمایی دولت های یازدهم و دوازدهم از ابتدای حضورشان در عرصه مدیریتی سینما تنها به شعارهای گوناگون در حمایت از سینمای کودک پرداخته و رسماً هیچ عملی در راستای تقویت و رشد این سینما نکرده اند.

در این سال ها شوآف برگزاری جشنواره فیلم کودک به خصوص برگزاری این رویداد در بحران کرونا نیز با انتقادات بسیار تند و جدی از سوی سینماگران فعال در این حوزه مواجه شد. در همین راستا با ۶ تن از سینماگران فعال و دغدغه مند سینمای کودک و نوجوان آقایان: اسماعیل براری، رحیم بهبودی فر، بیژن بیرنگ، عادل بزدوده، محمدرضا حاجی غلامی و امید نیاز گفتگو کردیم. سه‌شنبه ۱ تیر ۱۴۰۰

تعدادی از فعالان حوزه انیمیشن کشور در خصوص ۸ سال بی تدبیری مدیران سینمایی دولت بنفش در حوزه پویانمایی که باعث خسران بسیار به این عرصه شده است گفتند: تحریم های بین المللی، کرونا و فقدان مدیریت دغدغه مند در سینما باعث افول حوزه پویانمایی طی سال های اخیر شد؛ مدیران شعار حمایت از تولید و عرضه آثار انیمیشن سر می دهند اما در عمل هیچ اقدامی برای بهبود این هنر-صنعت نمی کنند؛ این دسته از سینماگران تأکید کردند: طی سال های اخیر اگر اندک اتفاقات مثبتی به صورت جسته و گریخته در حوزه انیمیشن افتاده باید آن را به حساب تقدیر و شرایط روز گذاشت نه مدیران سینمایی!

دولتمردان به خصوص طی ۸ سال گذشته حتی اندک حمایتی برای رشد و توسعه این هنر-صنعت مهم و ارزنده نداشته اند به نحوی که بی تدبیری و بی دغدغگی آن ها باعث شده تا بسیاری از هنرمندان فعال در این عرصه یا در فکر مهاجرت باشند و یا اینکه به کشورهایی مهاجرت کرده اند که دولت ها در آنجا اهمیت زیادی برای انیمیشن قائل می شوند.

بی تردید توجه به هنر-صنعت انیمیشن بسیار حائز اهمیت است و در دنیای امروز می تواند گفتمان و سیاست های دولت ها و حکومت ها را به راحتی به سراسر دنیا انتقال دهد اما بی تدبیری مدیران سینمایی کشور ما باعث شده تا در این زمینه بسیار عقب بمانیم و نتوانیم گفتمان انقلاب اسلامی را از طریق تولید آثار انیمیشن به مردم دنیا عرضه کنیم.در همین راستا با ۶ تن از فعالان آثار پویانمایی کشور آقایان: مهدی خرمیان، عبدالله علیمراد، عرفان لولاکی، مصطفی حسن آبادی، علی نوری اسکویی و سرکار خانم: مریم کشکولی نیا گفتگو کردیم. سه‌شنبه ۸ تیر ۱۴۰۰

تعدادی از چهره های برجسته حوزه هنرهای نمایشی در خصوص عملکرد ۸ سال دولت تدبیر و امید در حوزه هنرهای نمایشی و انتظار هنرمندان این حوزه از دولت سیزدهم با بیان اینکه هنر تئاتر انقلاب اسلامی بدترین ایام خود را سپری می کند تأکید کردند: هنر تئاتر هنر استراتژیک هر کشور و ملتی است و برای بهبود اوضاع تئاتر کلام رهبری باید در حوزه هنرهای نمایشی جاری و ساری شود تا ما از این رهگذر بتوانیم شاهد اتفاقات نیک در کشورمان باشیم. این هنرمندان متذکر شدند: دولتمردان جدید باید تئاتر را از این بحران جدی نجات دهند در غیر این صورت ما به زودی شاهد مرگ هنر تئاتر در کشورمان خواهیم بود. همین رابطه ۵ تن از چهره های برجسته هنر تئاتر آقایان: امیر دژاکام، جواد انصافی، شکرخدا گودرزی و حسین عالم بخش و سرکار خانم: فریده سپاه منصور با سینماپرس گفتگو کردند. شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۰

تعدادی از مستندسازان کشور در خصوص ۸ سال بی تدبیری در حوزه سینمای مستند در دولت تدبیر و امید و انتظارات شان از مدیران سینمایی دولت سیزدهم تأکید کردند: کسانی که طی سال های اخیر بر مسند مراکز مهم مستندسازی نشسته بودند در قواره تصمیم گیری برای سینمای مستند نبودند؛ مدیران سینمای مستند در ۸ سال گذشته نگاه لوکس، جشنواره ای و سیاه و بدبینانه را در آثار مستند ترویج کردند و بالعکس به جای آنکه مستندهای استراتژیک و... تولید کنند دست به ساخت مستندهایی زدند که برخی چهره های برجسته کشور مانند شهید آوینی در آن تخریب شدند!

ی سال های اخیر روند مستندسازی در سینمای کشور با مدیریت و هدایت مدیران مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان متولیان اصلی سینمای مستند، به گونه ای شده است که کمتر رضایت عمومی در آن دیده می شود؛ باند بازی، جناح گرایی و ایجاد حلقه ای معدود از سینماگران به عنوان مشاوران این مرکز باعث شده تا عموم سینماگران در آن جایی نداشته باشند.

سینمای مستند کشور ما امروزه سرشار از آثار نازل اجتماعی شده که بیشتر به مذاق غربی ها و جشنواره های ضد مواضع جمهوری اسلامی ایران خوش می آید و تمامی این اتفاقات به دلیل آن است که افرادی اداره مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی را در دست گرفته اند که دغدغه ای برای پرداختن به مسائل استراتژیک و ارزشی در قالب سینمای مستند ندارند و تنها از شبه روشنفکران و روشنفکرمآبان برای تولید آثار مستند دعوت می کنند که نتیجه آن جز ویرانی ارزش ها و فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی چیز دیگری در پی ندارد و تنها دشمنان ما را خوشحال می کند! در همین رابطه با ۶ تن از مستندسازان مطرح کشور آقایان: وحید چاووش، احمد جان میرزایی، محمدحسین جعفریان، رضا برجی و فرود عوض پور و سرکار خانم: مژگان اینانلو گفتگو کردیم. دوشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۰

تعدادی از فیلمسازان کوتاه مطرح کشور در خصوص ۸ سال بی تدبیری در حوزه فیلم کوتاه در دولت تدبیر و امید تأکید کردند: تجهیزات کهنه و قدیمی انجمن سینمای جوانان، عدم اکران فیلم های کوتاه و بی توجهی به فعالان شهرستانی از جمله مهمترین معضلات سینمای کوتاه طی سال های اخیر بودند؛ این دسته از سینماگران با بیان اینکه مدیران انجمن سینمای جوانان و سازمان سینمایی ناکارآمد هستند تأکید کردند: امیدواریم مسئولان دولت جدید، سفره های گسترده و بی فایده ای که سال ها است در انجمن سینمای جوانان پهن شده را برای همیشه جمع کنند! در همین رابطه ۸ تن از فعالان مطرح حوزه فیلم کوتاه آقایان: مجتبی قاسمی، سعید سلمان روغنی، محمدعلی حسینی، حسن خمسه، محمد ثریا، یوسف کارگر، قربانعلی طاهرفر و سرکار خانم: نیلوفر رفیعی با سینماپرس گفتگو کردند. دوشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران کشور در خصوص ۸ سال زوال و انحطاط در بنیاد سینمای فارابی با تأکید بر اینکه فامیل بازی و رفیق بازی در بنیاد سینمایی فارابی بیداد می کند متذکر شدند: بنیاد سینمایی فارابی امروزه بدل به نهادی تشریفاتی و بودجه برباده شده و بود و نبودش هیچ فرقی برای سینما و سینماگران ندارد!

بنیاد سینمایی فارابی طی ۸ سال دولت تدبیر و امید ناکارآمدتر از همیشه بود! به زعم بسیاری از اهالی سینما بنیاد سینمایی فارابی تنها محلی برای حمایت از برخی سینماگران که وابسته به جریان فکری و جناحی و سیاسی مدیران فعلی سازمان سینمایی و بنیاد سینمایی فارابی شده و به همین دلیل این افراد معتقدند که بهتر است این نهاد هرچه سریع تر تعیین تکلیف شود.

سینماگران با انتقاد نسبت به بریزبپاش پول های هنگفتی از بیت المال در بنیاد سینمایی فارابی که یکی از موارد آن صرف هزینه های چندصد میلیون تومانی برای گردش و تفریح چند نفر از نزدیکان فارابی در جشنواره فیلم کن طی سال های اخیر بوده خواستار آن شدند که مسئولان این بنیاد سینمایی به جای این بریز و بپاش های زائد که هیچ نفعی برای سینما ندارد به فکر تولید در سینما و ایجاد عدالت در سینما باشند.

اهالی سینما این روزها یکصدا و در آستانه روی کار آمدن دولت سیزدهم خواستار انحلال فوری و بی قید و شرط و یا نهایتاً ادغام این بنیاد سینمایی بی خاصیت و بودجه بربادده شده اند. در همین رابطه ۱۰ تن از سینماگران مطرح کشور آقایان: سیدمحسن وزیری، هارون یشایایی، پیمان سبزعلی، سیدجمال ساداتیان، سیروس تسلیمی، خسرو امیرصادقی، جواد مزدآبادی، حسین شهابی، حمیدرضا صلاحمند و جواد ارشاد با ما گفتگو کردند. دوشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۰

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی مطرح کشور در خصوص لزوم ادغام و یا انحلال جشنواره های خنثی و بودجه بربادده متذکر شدند: اغلب جشنواره ها اگر برای سینما آب ندارند برای یک عده خاص نان دارند و به همین علت بودجه های هنگفتی را برای برگزاری این رویدادها صرف می کنند! جشنواره فجر، مقاومت و یک جشنواره در خصوص فیلم های دینی برای ما کافی است و دولت سیزدهم باید سایر جشنواره های بی هویت، غیرمثمر و بودجه بر بادده را برای همیشه منحل کند.

در حالی که سینمای ایران ورشکستگی مطلق را تجربه می کند طی ۸ سال گذشته شاهد رشد قارچ گونه جشنواره های ریز و درشت سینمایی و دوپاره کردن برخی از رویدادها با نگاه غلط و غیرکارشناسی برخی مدیران سینمایی بودیم!

جشنواره هایی بی ارزش و بی هویت که رسماً هیچ دستاوردی برای سینمای ایران محسوب نشده و نمی شوند و فیلمسازان مطرح وطنی نیز آن ها را قبول ندارند! مانند اصغر فرهادی که فریب شوآف و شانتاژ رسانه ای مدیران سینمایی را نخورد و راضی نشد فیلمش را به جای رونمایی در جشنواره فیلم کن در جشنواره جهانی فجر که ادعا می شد عضو فیاپف شده است نمایش دهد!

این جشنواره های ورشکسته و بی هویت اما در این سال ها برای عده ای کاسبکاران که در قامت مدیریت حضور داشتند نان و آب خوبی به همراه داشت و آن ها همواره گریبان چاک می دادند که باید این جشنواره ها برگزار شود در صورتی که قاطبه اهالی سینمای کشور با برگزاری آن به شدت مخالف بودند و هستند! در همین رابطه ۷ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی مطرح کشور خانم ها و آقایان: آنتونیا شرکا، رقیه توکلی، روح انگیز شمس، امین زندگانی، ادوین خاچیکیان، محمدرضا لطفی و نوید اسماعیلی با ما گفتگو کردند. سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۰